Prolog.

    Wampiry... Mityczne stworzenia obdarzone zdolnością szybkiego przemieszczania się, hipnozą, a nawet lewitacją. Od wieków siały zamęt wśród ludzi w przesądzie, że wysysają z ciała człowieka całą krew.    Jedynymi sposobami, aby uśmiercić wampira jest przebicie jego serca kołkiem, spalenie lub chociażby wystawienie go na działanie światła słonecznego. Umiera w ogromnych męczarniach.
  Wieki prześladowań sprawiły, że te potwory należące do najsilniejszej z klas, do klasy S, zapieczętowały swoje moce w różańcach, które noszą na piersi. Porzuciły swe dawne, oślepiające pięknością wyglądy, straciły swe nadnaturalne siły.
  Zniżyły się do poziomu swych prześladowców, aby zamieszkać razem z nimi.
    Lecz co by się stało, gdyby nagle wszczęły bunt? Gdyby ponownie zawrzała w nich dawna krew?  Porzuciły by swe pieczęcie i ruszyły na zwykłych ludzi, śmiertelników? Zniszczyły by rasę ludzką?
  Czy może kazali się mianować panami? A może kazaliby przyjąć ludzkości do wiadomości, że oni, wampiry istnieją i spróbowali by żyć w zgodzie?
  O tym właśnie będzie ta historia, Drogi Czytelniku. O odrodzeniu wampirów.



Ohayo Moi Kochani. Nazywam się Magda i jest mi Was bardzo miło powitać na moim blogu. Mam nadzieję, że spodoba się wam moje opowiadanie i zostaniecie ze mną na dłużej.
 Pozdrawiam, Maga ♥